ဒီက်မ္းပိုဒ္ေတြထဲမွာဆိုရင္ယံုၾကည္သူသားသၼီးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အတြက္ဘုရားသခင္က ေကာင္းကင္တမန္ေတြကို ေစလြတ္တယ္လို႔သိရပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဘုရားကို စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္တဲ့ သားသၼီးေတြအတြက္ဆိုရင္ ဘယ္ေနရာသြားသြား ၊ ဘယ္ကိုပဲေရာက္ေရာက္ ေၾကာက္စရာ မလိုပါဘူး။ဒီလိုေျပာတဲ့ အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က လူသားေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ စိုးရိမ္စိတ္ေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္၊ဒါေပမယ့္ အဲဒီစိတ္ေတြျဖစ္တဲ့အခါ ဒီက်မ္းပိုဒ္ေတြကို သတိရၿပီး ဘုရားသခင္က ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္အၿမဲ အတူပါရွိ(Mt 28:20) တယ္ဆိုတာကို သတိရလိုက္ပါ။
တစ္ခါက Michigan က သာသနာျပဳဆရာ တစ္ေယာက္ဟာ Africa မွာ သာသနာျပဳပါတယ္။သူဟာဆိုရင္ သူ mission လုပ္တဲ့ရြာနဲ႔ ၿမိဳ႕နဲ႔သိပ္ေ၀းပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ ၿမိဳ႕တက္ၿပီး လိုအပ္တဲ့ ေဆး၀ါး ၊ စားနပ္ရိကၡာေတြကို ၀ယ္ယူေလ့ ရွိပါတယ္။ဒါကို မသမာတဲ့လူေတြက သူ႔ကို အၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။အဲဒီသာသနာျပဳဆရာဟာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ၿမိဳ႕တက္ၿပီး ဘာလုပ္တတ္တယ္ ၊ ဘာေတြ၀ယ္လာတတ္တယ္ ဆိုတာေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာၾကပါနယ္။
တစ္ေခါက္ေတာ့ ၿမိဳ႕တက္ၿပီး အျပန္လမ္းမွာ လူႏွစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ေနၾကတာကိုေတြ႕ပါတယ္။ဒါကို သူက ဒဏ္ရာရတဲ့သူကို ေဆးေတြလိမ္းေပးၿပီး ျပဳစုခဲ့ပါတယ္။တစ္ေန႔သူ အိမ္မွာ ရွိေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ လူတစ္ေယာက္လာၿပီး ဆရာ ကၽြန္ေတာ့္ကို မွတ္မီလားလို႔ေမးေတာ့သူက မမွတ္မိဘူးလို႔ပဲ ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။အဲဒီေတာ့ ေမးတဲ့လူက ကၽြန္ေတာ္ဟာ .....ဆိုၿပီး သူ ဒဏ္ရာရစဥ္က အကူအညီေပးခဲ့တာေတြကို ျပန္ေျပာျပပါတယ္။အဲဒါမွပဲ သာသနာျပဳဆရာက ျပန္မွတ္မိပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဧည့္သည္ကပဲဆက္ၿပီးေတာ့ ေျပာပါတယ္..အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဆရာ့ကို ဓါးျပတိုက္ဖို႔ စီစဥ္ခဲ့တာပါ ဆိုၿပီးေျပာျပကာ သူ႔အျပစ္အတြက္ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပါတယ္။ဆရာ ေနာက္ဆံုး ၿမိဳ႕တက္တဲ့ေန႔က ဆရာေနာက္ကေနၿပီး ဆရာ့ကို ကာကြယ္ေပးတဲ့လူေတြက ဘယ္သူေတြလဲလို႔ေမးပါတယ္။ဒါနဲ႔ သာသနာျပဳဆရာက ဘယ္ကလူေတြပါရမွာလဲ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲပါလို႔ ျပန္ေျပာေတာ့ ဧည့္သည္က မဟုတ္ဘူးေနာ္ဆရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ႔တာက ဆရာ့ေနာက္မွာ လူ ၂၆ ေယာက္ ရွိတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။အဲဒီအခါမွာ သာသနာျပဳဆရာဟာ ဘုရာသခင္က သူ႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနတာပါလားဆိုၿပီး ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္းပါတယ္။
အဲဒီ ဆရာဟာ တစ္ေန႔မွာေတာ့ America ကို ျပန္ၿပီး ဘုရာေက်ာင္းမွာ အဲဒီ အေၾကာင္းကို သက္ေသခံေတာ့ လူပရိသတ္ေတြၾကားထဲကေန လူတစ္ေယာက္ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး ဆရာ အဲဒီေန႔ရက္ကို တိတိက်က်မွတ္လားလို႔ေမးေတာ့ သာသနာျပဳဆရာကလည္း မွတ္မိတယ္ဆိုၿပီးေျပာျပပါတယ္။အဲဒီအခါမွာ မတ္တတ္ရပ္တဲ့လူက အဲဒီေန႔ဟာဆရာတို႔ ဆီမွာညေနပိုင္းျဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာေတာ့မနက္ပိုင္းပါ။အဲဒီ မနက္ ကၽြန္ေတာ္ ေဂါက္ကြင္း မွာ ေဂါက္ရိုက္ဖို႔သြားေတာ့ လမ္းမွာ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လဲမသိဘူး ဆရာ့အတြက္ ဆုေတာင္းခ်င္တဲ့စိတ္ေတြပဲျဖစ္လာတယ္။ဒါနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ဘုရားေက်ာင္းကို ေခၚၿပီး ဆုေတာင္းၾကပါတယ္ လို႔ေျပာပါတယ္။
ဘုရားရွိခိုးၿပီးေတာ့ သာသနာျပဳဆရာက အဲဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဆုေတာင္းေပးၾကတဲ့သူေတြ မတ္တတ္ရပ္ေပးပါလို႔ေတာင္းပန္တဲ့အခါ လူ ၂၆ ေယာက္ က မတ္တတ္ရပ္ၾကပါတယ္။
ဒီေန႔ ဒီအျဖစ္အပ်က္အားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ခြန္အားယူစရာ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ဘုရားသခင္ဟာ သူ႔ကို စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္တဲ့သူေတြကို လူေတြၾကံစည္လို႔မမွီနိုင္တဲ့ နည္းလမ္းျဖင့္ ကြယ္ကာေစာင့္မေနပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဒီစာစဥ္ေလးကို ဖတ္ၾကတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားလည္း ဘုရားသခင္ ကြယ္ကာမစ ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
By Paben, Tahan Kalaymyo.
0 comments:
Post a Comment